YARA “Ölüm gelir. Engellenemez. Vakit-saat tamam olur. Can kuşu ten kafesinden uçar. Vücut soğur. Mezarlık ürkütür insanı. Son durak. Cenazenin defni ve atılan toprak. Topraktan geldik ve yine ona döndük. Bitti. Biter mi? Bitmez lakin ötesi meçhul. Onu ancak ölüler anlatabilir. Yani bilinemez. Bilinemeyen şey. En büyük gerçek. Gerçek üstü bir gerçek. Ölen ölür yerinde bir boşluk kalır. Boşluk nedir? Boşluk unutulan şeydir. Hatırlayanlar ancak unutanlardır. Hatırlar, iç çeker, gözyaşı döker ve yine unuturlar. Hiç unutmayanlara gelince. Onlar zaten ölmeden ölmüş, ölülerle görüşmüşlerdir. Ve sürekli görüşmektedirler. Ölüm soyut, yara somuttur. Ölüm soğuk, yara sıcaktır. Yara yangındır, fırtınadır, kasırgadır. Yara kan, yara irindir. Yaraya bakabiliriz. Yaraya bakmak zor ama mümkündür. Yara acıdır, iniltidir, feryattır. Yaralı kangren olmuş bir bacaktır, deşilmiş bir karın, kopmuş bir kol olur. Ama o yine de bir umuttur. Acıyla beslenen bir umut. Yarayı anlatabilir, yar...
Peygamber Efendimiz 🌹(sav) nasıl bir gençlik görmek istiyorsa; bizde Islamiyete yakışan neferlerden olmak niyetiyle kurduğumuz bu NUN Gençliğinde ahlaki ve imani olarak birbirimizi ayakta ve diri tutma mücadelesi vermeye çalışan bir grup genciz...