İZ BIRAKANLAR

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

YÂR-I SÂDIK BİLİR DİLDEN

AŞK DERSİNİ ALIR GÜLDEN

KARŞILIKSIZ TAA GÖNÜLDEN

SEVENLERE SELAM OLSUN..

SAMİMİ AŞKIN DEĞİŞMEZ SEMBOLÜDÜR BİZİM YUNUS..

13. YÜZYILDA, MOĞOL İSTİLALARININ ANADOLU’YU KASIP KAVURDUĞU BİR DÖNEMDE YAŞAMIŞTIR.

KITLIĞIN HÜKÜM SÜRDÜĞÜ BU DÖNEMDE KÖYÜNDEKİ İHTİYAR MECLİSİ TOPLANIP BU HALE BİR ÇARE ARARLAR. KIŞ, ÇETİN GEÇMEKTEDİR VE ELDE AVUÇTA BİR ŞEY KALMAMIŞTIR.

BU ŞEKİLDE KOCA BİR KIŞI GEÇİRMENİN MÜMKÜNÜ YOKTUR. YAPTIKLARI İSTİŞARE SONUCUNDA ZAMANIN SAHİBİ HAKK DOSTU HACI BEKTAŞİ VELİ HAZRETLERİ’NDEN YARDIM İSTEMEYE KARAR VERİRLER. YARDIMI İSTEMEYE GİTMEK İÇİN İSE AKILLARINA HÜSNÜ NİYET SAHİBİ YUNUS’TAN BAŞKASI GELMEZ..

YUNUS, YARDIMSEVER, EDEPLİ VE AŞK ERBABI BİR DELİKANLIYDIR. KÖY HALKI BU FİKİRLERİNİ YUNUS’A SÖYLEYİNCE TEREDDÜTSÜZ BU GÖREVİ KABUL EDER. KAĞNILAR VE BUĞDAY ÇUVALLARI HAZIRLANIP, DUALARLA YOLU KOYULUR. BAKTIĞI HER YERDE RAHMAN’IN BİR YANSIMASINI GÖREN, HER VARLIĞA HOŞÇA BAKAN, DERUNUNDA GİZLİ BİR HAZİNE OLAN BİR ER KİŞİ İDİR YÛNUS.

YOLDA GİDERKEN “BÜYÜKLERİN DERGAHINA KÜÇÜK BİR HEDİYE DE BİZDEN OLSUN” DİYEREK ALIÇ TOPLAR. GÜNLER SÜREN YOLCULUĞUN ARDINDAN NİHAYET VARIR HACI BEKTAŞİ VELİ (KS) DERGAHINA. DAHA DERGAHIN KAPISINA BAKARKEN İÇİNDE SONSUZLUĞA UZANAN BİR HİS BELİRİR.

TEMİZ YÜZLÜ BİR DERVİŞ BUYUR EDER YUNUS’U. MAHCUP BİR EDA İLE SÜRER KAĞNILARINI DERGAHTAN İÇERİ VE ANLATIR MERAMINI TEMİZ YÜZLÜ DERVİŞE.

ERTESİ GÜN HUZURA KABUL EDİLEN YUNUS’U TARİF EDEMEYECEĞİ BİR HEYECAN KAPLAR. ADETA ASLANIN KARŞINA ÇIKMIŞ BİR CEYLAN GİBİ HİSSEDER. BU EVLİYA HAZARATI DA PEK BİR HEYBET SAHİBİYMİŞ DİYE DÜŞÜNÜR.

HACI BEKTAŞİ VELİ (KS) GÜZEL YÜZLÜ, BEYAZ SAKALLI, ŞEFKAT VE MERHAMET TİMSALİ BİR ZATTIR. TATLI BİR GÜLÜMSEYİŞLE BAKAR YUNUS’A. KİM OLDUĞUNU, NEREDEN GELDİĞİNİ VE MERAMININ NE OLDUĞUNU BİR BİR SORAR. YUNUS: “EFENDİM, KÖYLÜ AÇ, BUĞDAY İSTERİM” DER.

BU ESNADA MUHATABINI BAŞTAN AŞAĞI İYİCE İNCELEYEN HAZRET (KS) YUNUS’A BAŞKA BİR NAZARLA BAKARAK “BUĞDAY İSTERSİN ÖYLE Mİ YUNUS? SANA BUĞDAY YERİNE HİMMET VERELİM” DER. YUNUS BAŞINI ÖNE EĞEREK “EFENDİM, BEN BUĞDAY İSTERİM. KÖYLÜ AÇ BENİ BEKLEMEKTEDİR” DİYE CEVAP VERİR.

BU DEFA TEKLİFİNİ ARTIRARAK TEKRARLAR HAZRET (KS): “YUNUS, SANA GETİRDİĞİN ALIÇLAR ADEDİNCE HİMMET EDELİM” DER.

BİR AN MÜBAREĞİN GÖSTERMİŞ OLDUĞU KERAMETLE SARSILAN YUNUS KENDİNİ TOPARLAYARAK “EFENDİM, BEN BUĞDAY İSTERİM” DER.

HACI BEKTAŞİ VELİ (KS) İNSAN SARRAFIDIR. ZAHİR VE BATIN HALİNİ BEĞENMİŞ OLACAK Kİ YUNUS’UN TEKLİFİNİ BİR DERECE DAHA ARTIRARAK “YUNUS, SANA GETİRDİĞİN ALIÇLARIN ÇEKİRDEKLERİ ADEDİNCE HİMMET VERELİM” DER.

YUNUS BU TEKLİFİ DE UTANARAK REDDEDİP “EFENDİM BEN BURAYA BUĞDAY NİYETİYLE GELDİM, KÖYLÜ BENİ BEKLEMEKTEDİR.” DER.

HACI BEKTAŞİ VELİ (KS) DAHA FAZLA ISRAR ETMEYİP “PEKİ O ZAMAN, DOLDURUN YUNUS’UN ÇUVALLARINI, VARSIN GİTSİN KÖYÜNE” DER.

EL ÖPÜP HUZURDAN ÇEKİLİR YUNUS. HAZIRLANMIŞ ÇUVALLARI KAĞNILARA YÜKLEYEREK YOLA KOYULUR. HEM GİDİYOR, HEM DERGAHTA YAŞADIKLARINI TEFEKKÜR EDİYORDUR.

“BU HİMMET NE TÜRLÜ BİR NESNEDİR Kİ BU KADAR DEĞERLİ OLA?” DİYE DÜŞÜNÜR. HAZRET’İN (KS) GÜLEN GÖZLERİ VE TESİRLİ SÖZLERİ KALBİNE İŞLEMİŞTİR ADETA..

BU MÜLAHAZALARLA KÖYÜN YOLUNU YARILAMIŞTIR Kİ NE KADAR BÜYÜK BİR NİMETİ REDDETTİĞİNİN ATEŞİ SARAR HER YANINI. PİŞMAN OLUP GERİSİN GERİ DERGAHIN YOLUNA KOYULUR.

“BEN NE YAPTIM? DÜNYAYI AHİRETE TERCİH ETTİM. BUĞDAY DÜNYALIKTIR, YENİR TÜKENİR. HİMMET EBEDİDİR, EBEDİ OLANI ALMAM GEREK” DİYEREK DERGAHA DÖNER. BİN PİŞMAN BİR VAZİYETTE TEKRAR HUZURUNA ÇIKAR HACI BEKTAŞİ VELİ’NİN.

KISIK VE UTANGAÇ BİR SESLE “EFENDİM BEN PİŞMAN OLDUM. AHİRETİMİ DÜNYAYA TERCİH ETTİM. BİR DE SİZİN TEKLİFİNİZİ REDDEDEREK TERK-İ EDEP ETTİM. BENİ AFFEDİN. BEN HİMMETİMİ GERİ İSTERİM” DER.

HACI BEKTAŞİ VELİ (KS): “EVLADIM YUNUS! BU VERDİKLERİMİZ BİZİM KENDİ MALIMIZ DEĞİL Kİ TASARRUF EDELİM. O AN YÜCE MEVLAM’IN LÜTFU İNAYET KAPILARI AÇILDI VE BİZ ONDAN GELENİ SANA TEKLİF ETTİK. KALBİNİN ANAHTARI O AN BİZE VERİLMİŞTİ. ŞİMDİ İSE BİZ O ANAHTARI TAPTUK EMRE’YE (KS) VERDİK. VAR GİT ONDAN İSTE NE İSTEYECEKSEN” DER.

YUNUS BÜYÜK BİR ŞAŞKINLIKLA HUZURDAN TEKRAR AYRILIR. KALBİNDE BÜYÜK BİR COŞKUYLA TAPTUK EMRE DERGAHINA DOĞRU YOLA KOYULUR. DİYAR DİYAR TAPTUK EMRE’Yİ SORAR ÖNÜNE GELENE. SONUNDA VARIR DERGAHA.

TASAVVUF İLMİNİ ALMA KONUSUNDA İHLASINI TAMAMLAYAN YUNUS ŞİMDİ TAPTUK EMRE’NİN (KS) HUZURUNDADIR. İLAHİ AŞKIN TALİBİ, TAPTUK EMRE KAPISINDA TALEBEDİR ARTIK.

TAPTUK EMRE (KS) HUZURUNA ÇIKAN YUNUS’A NE İSTEDİĞİNİ SORAR. YUNUS: “EFENDİM, HİMMET İSTERİM” DER.

YUNUS’UN BU CEVABI KARŞISINDA TAPTUK EMRE (KS): “YUNUS, HİMMET RABBİMİZİN ELİNDEDİR VE ONU ÇALIŞANA VERİR. ÖNCE HİZMET SONRA HİMMET” DİYE CEVAP VERİR.





YUNUS EMRE DE ŞEYHİNİN BU SÖZÜNE UYUP KIRK YIL BOYUNCA DERGAHIN HİZMETİNDE BULUNUR.

ZERREDEN KÜRREYE BÜTÜN ALEMİ KUŞATAN RABBİN AŞKIYLA GÖNLÜ YANARKEN, NE HİZMET VERİLİRSE ONU GÖRÜR.

DERGAHA ODUN TAŞIMA GÖREVİ VERİLİR YUNUS’A. SABAHTAN AKŞAMA KADAR DAĞ BAYIR DOLAŞIP, “ŞEYHİMİN DERGAHINA ODUNUN EĞRİSİ DAHİ GİREMEZ” DİYEREK EN DÜZGÜN ODUNLARI ARAYIP TOPLAR.

ZAHİRDE DOĞRU ODUNLARI TOPLAYARAK BATINDA NEFSİNİN EĞRİLİKLERİNİ DÜZELTİR ASLINDA.

OTUZ YIL YAĞMUR ÇAMUR, KAR KIŞ DEMEDEN ODUNLARIN EN DOĞRU VE DÜZGÜNLERİ TAŞIR DERGAHA YUNUS.

BİR GÜN YİNE EN DÜZGÜN ODUNLARI ARADIĞI İÇİN DERGAHA GEÇ GELEN YUNUS’U İMTİHAN İÇİN ŞEYHİ TAPTUK EMRE DERGAHTAN KOVAR.

GÖNLÜ VİRAN BİR HALDE KENDİNİ YOLLARA VURUR YUNUS. İÇİNDEKİ YANGINLA GİDERKEN YOLDA YEDİ KİŞİYE RASTLAR. BU KİŞİLER BİRLİKTE YOLCULUK YAPMAYI TEKLİF EDERLER YUNUS’A. GÜN BOYU YOLCULUK EDER, GECE VAKTİ OLUNCA İÇLERİNDEN BİRİ ELLERİNİ AÇIP DUA EDER ALLAH’A. BU DUANIN NETİCESİNDE ALLAHU TEALA BİR SOFRA GÖNDERİR ONLARA.

SIRANIN YUNUS’A GELDİĞİ GECE YUNUS DA ELLERİNİ AÇIP “ALLAHIM, BENİ BU İNSANLARIN YANINDA MAHCUP ETME. ONLARIN YÜZÜ SUYU HÜRMETİNE İSTEDİKLERİ KİŞİ KİM İSE BEN DE O KİŞİNİN YÜZÜ SUYU HÜRMETİNE İSTİYORUM SENDEN” DER.

O ESNADA HER AKŞAM BİR SOFRA BELİRİRKEN O AKŞAM İKİ SOFRA BİRDEN GÖNDERİR ALLAHU TEALA.

BU MANZARA KARŞISINDA ÇOK ŞAŞIRAN YOLCULAR YUNUS’A ISRARLA KİMİN İÇİN DUA ETTİĞİNİ SORARLAR. YUNUS DA “RABBİM, BU KİŞİLER KİMİN YÜZÜ SUYU HÜRMETİNE İSTİYORSA BEN DE O KİŞİNİN YÜZÜ SUYU HÜRMETİNE İSTİYORUM” DEDİM DEYİNCE YOLCULAR: “BİZ TAPTUK EMRE DERGAHININ SADIK ODUNCUSU YUNUS’UN YÜZÜ SUYU HÜRMETİNE DUA EDERİZ, ALLAH DA BİZE ONUN HATRINA HER GECE BİR SOFRA GÖNDERİR” DERLER.

ONLARIN BU SÖZÜ ÜZERİNE BÜYÜK BİR HATA YAPTIĞINI ANLAYAN YUNUS ACELEYLE DERGAHIN YOLUNA KOYULUR. BİR GECE VAKTİ VARIR DERGAHIN KAPISINA.

SABAH NAMAZI VAKTİNDE ŞEYHİNİN HANIMINI GÖREN YUNUS “ŞEYHİME SÖYLEYİN, NE OLUR BENİ AFFETSİN” DİYE YALVARIR.

ŞEYHİNİ HANIMI İSE YUNUS’A “ŞEYHİN BİRAZDAN ABDEST İÇİN DIŞARI ÇIKAR. GÖZLERİ DE GÖRMEZ ARTIK. BAŞINI EŞİĞE KOY, AYAĞI SANA DEĞDİĞİNDE “BU KİMDİR?” DİYE SORAR. BEN DE YUNUS’TUR DERİM. “BİZİM YUNUS MU?” DERSE BİL Kİ SENİ AFFETMİŞTİR. AMA “HANGİ YUNUS?” DERSE SESSİZCE GELDİĞİN GİBİ GERİ GİDERSİN” DER.

KALBİNDE BÜYÜK BİR YANGINLA VE HEYECANLA KOYAR BAŞINI EŞİĞE YUNUS. VAKİT GELİNCE ÇIKAR KAPIDAN TAPTUK EMRE (KS). AYAĞI YUNUS’UN BAŞINA DEĞER. “BU KİMDİR?” DİYE SORAR HANIMINA. HANIMI DA “YUNUS’TUR” DER. “BİZİM YUNUS MU?” DİYE SORDUĞU AN GÖZYAŞLARI İÇİNDE SARILIR ŞEYHİNİN ELİNE....

O GÜNDEN SONRA DERVİŞ YUNUS, BİZİM YUNUS’TUR..



KALPTEN DÜNYA SEVGİSİNİ ÇIKARMANIN VE KALBİ SAHİBİNE TESLİM ETMENİN ETMENİN ADIDIR YUNUS EMRE..

KALBİNİN SAHİBİNE DUYDUĞU AŞK İLE DÖKÜLÜR DUDAKLARINDAN ZAMANIN ÖTESİNDE BİZLERE KADAR ULAŞAN ŞİİRLERİ..



RİVAYETE GÖRE YUNUS EMRE’DEN YÜZ YIL SONRA YAŞAMIŞ OLAN MOLLA KASIM ADINDAKİ BİZ ZATIN ELİNE GEÇER BİZİM YUNUS’UN 3000 TANE ŞİİRİ. BİR DERE KENARINA GEÇİP OKUMAYA BAŞLAR. KELİMELERİN ARDINDAKİ AŞKI GÖREMEYEN MOLLA KASIM BUNLAR ŞİRKTİR DİYEREK ŞİİRLERİN 1000 TANESİNİ YAKAR. DİĞER 1000 TANESİNİ SUYA ATAR. EN SON 1000 TANESİNİ OKURKEN ŞU BEYİTLE KARŞILAŞIR:

DERVİŞ YUNUS SÖZÜ EĞRİ BÜĞRÜ SÖYLEME

SENİ SİGAYA ÇEKEN BİR MOLLA KASIM GELİR

KENDİ İSMİNİ GÖRÜNCE NEYE UĞRADIĞINI ŞAŞIRAN MOLLA KASIM KALAN ŞİİRLERİ TOPLAYIP MUHAFAZA EDER.

DERLER Kİ GÖNÜL EHLİ, YANAN 1000 ŞİİRİ GÖK EHLİ, DEREYE ATILAN 1000 ŞİİRİ SU EHLİ KALANI İSE BİZ İNSANLAR OKUMAKTAYIZ...

AŞKI GÖKLERDE, YERDE VE SUDA OKUNAN BİZİM YUNUS KALBİNE KAVUŞABİLME DUASI İLE..

ALLAH (CC) SIRLARINI YÜCELTSİN, ŞEFAATLERİNE NAİL EYLESİN..