Ana içeriğe atla

TARİHİ ESER YORUMU

SUSKUNLAR MECLİSİ /

 MECLİS-İ HÂMUŞAN  



Molla Câmî olarak tanınan Mevlânâ Câmî büyük âlim ve velilerin en başındadır. Din ilimlerinden başka, diğer fen ilimlerine de  lgi duyan Molla Câmî yaşadığı zamanın sayılı âlimleri arasındaydı. Sahip olduğu ilim, pek çok âlimi hayrete düşürmüş, Allah'ın O'na olan ihsanı olarak kabul edilmiştir. Arap diline ve edebiyatına büyük ilgi duyan Molla Câmî, bu dilde birçok eser yazmıştır. Yazdığı kitaplar Nakşibendîliğin ve tasavvuf felsefesinin en önemli kaynaklarından sayılmakta olup, bugün dahi medreselerde okutulmaktadır.

Molla Câmî'nin de içerisine dâhil olmak istediği; zamanın en önemli ilim merkezi olan "Meclis-i Hâmuşan" yani "Suskunlar Meclisi" sadece otuz üyeden oluşuyordu. Aralarından biri vefat etmeden başka biri bu meclise kabul edilmezdi. Az konuşup, çok düşünenler ve çok düşünüp az yazanların oluşturduğu bu mecliste, bu kural dolayısıyla en seçkin âlimler yer alırdı.

Molla Câmî bir gün meclis üyelerinden birinin vefat ettiğini duydu. Kabul edilme umuduyla toplandıkları dergâhın kapısına gitti. Kapıdaki görevliye hiçbir şey söylemeden üzerinde adı yazılı bir kâğıt uzattı ve edeple beklemeye başladı. Fakat birkaç gün önce meclise başka biri edilmişti.

Molla Câmî’nin adının yazılı olduğu kâğıdı   gören meclis üyeleri O'nun kadar büyük bir âlimi  geri çevirecek olmaktan utandılar. Fakat yıllardır gelen âdetleri gereği sayı arttırılamazdı.   Nazikçe yerlerinin olmadığını bildirmek için,  Suskunlâr Meciisi'nin başkanı Molla Câmî'ye  ağzına kadar su dolu bir bardak gönderdi. Bu, "bir tek su damlası dahi bardağı taşırır" demekti.

 Keskin bir zekâya ve ince bir anlayışa sahip olan Molla Câmi bu kibarca red cevabı taşıyan bardağın üzerine bir gül yaprağı koydu ve içeri geri   gönderdi. Suyu taşırmayan gül yaprağı "bardağı taşıran son damla olmayacağım" anlamına geliyordu.

Üzerinde gül yaprağı yüzen bardağı gören meclistekiler Molla Câmî'nin onlarınkinden daha zarif ve daha zeki cevabına hayran oldular. Aralarına bu değerli âlim ve sûfiyi de almaya karar verdiler.

Meclis başkanı, üyelerin isminin altına Molla  Câmî'nin adını da yazdı ve alttaki toplam "30" sayısının sağına bir sıfır daha ekleyerek "300"  yazılı listeyi Molla Câmî'ye gönderdi. Bu Molla Câmî ile değerlerinin on kat artacağı anlamına geliyordu.

Tasavvuf ahlakıyla ahlaklanan Molla Câmi listeyi eline aldı, sağdaki sıfırı sildi ve sola yazarak "030" haline getirdi. Böylece kendisinin bir değer ifade etmediğini, meclisin düzenini bozmayacağını belirtti.

Bu cevabı gören meclistekilerin Molla Câmî'ye olan sevgi ve hayranlıkları bir kat daha arttı. "Meclis-i Hâmuşan'ın" yeni üyesini önünde hürmetle eğilerek, tek bir nefesle, derviş selamı vererek karşıladılar.

“Hûû!” 


*Hilmi' Ziya Ülken "İslam Felsefesi" kitabından derlenmiştir. 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

O VE BEN

O ve ben diye başlıyor kitap. ‘O ve Ben’… Kitabı okuyanlar görecektir ki kitapta Necip Fazıl'dan bir eser kalmamıştır. Yani Necip Fazıl bu kitabında O’nu ve kendisini anlatır. Asıl olanı kitabın sonunda görüyoruz ki zahiri Necip Fazıl'dan eser kalmaz ve yalnızca O kalır. Bir nevi  fenâ hali. ( burada fena olmak mevzusuna değindiğimiz yazının linkini kullanacağız) O diye hitap ettiği kendisinden bahsettiği kişi onun mürşidi, rehberi,  öğreticisi,  hocası olan Seyyid Abdülhakîm Arvâsî Hazretleridir. Kitap, biyografi niteliğinde bir eser olup Necip Fazıl, kendi hikayesini, kendi ölçüsünü, kendi yaşamını anlatır. Bu yaşamı ise O’nun üzerinden anlatır. Çünkü O olmadan önceki hayatını yaşanmamış saymıştır.  “Tam otuz yıl saatim işlemiş, ben durmuşum  Gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum” Bir insanın gafletten uyanışı, kendini bilişi, kendine gelişi, kendinin farkında oluşu aslında o insanın bir doğumu hükmündedir.  Biz buna bir *‘Seyru sülûk’ hika...

HAFTANIN KİTABI

YAŞIYORUZ SESSİZCE Ölüm Nedir? Sesin hangi renginde Sessizliğin hangi kokusundadır? İnsan; doğduğu için ölecektir elbet. Hareketin devinimi; içten dışa, dıştan içe, Döngüsel hareketin en güzeli, en sıradışı olmayanı Ölüm.. Yaşamla başlayan ölüm, gittikçe yakınlaşan zaman, Yaşam, ölüm, zaman.. Hepsi koskocaman bir sessizlik aslında. Şair; yaşamın sessizliğiyle ölümü anlatmak istemiş, Eşi Hatice Hanımın vefatından sonra bu kitabı yazmış, Affedersiniz, tabiri doğru kullanmak gerek sanırım, Bu kitabı; yaşamıştır.. Şairler mi şiir yazar, şiirler mi şairleri yazar, hala çözebilmiş değilim ama, Kelimeler bir his olup değiyorsa size, sanırım şair güzel bir şey yapmış oluyor. Hangisi hangisini yazdıysa farketmiyor. “Neden kimse sana benzemiyor Hatice?” diye soruyor şair bir mısrada. Çok basit bir cümle, nasıl da gelip çoraklanıyor kalbinizin ortasına. Evet ölüm haktır ve elbet bir gün her birimizin kapısını çalacaktır ama, En çok gidenin boşl...

HİKMETLİ SÖZLER

Bismillahirrahmanirrahim.  Elhamdülillahi Rabbül Âlemin. Vesselatü vesselamü ala seyyidina Muhammedin nebiyil ümmi ve ala alihi ve sahbihi ve sellem. İnsan müminse, Allah’a iman etmişse; eğer ki ikazlardan anlamaz ise, Allah bazen musibet gibi ikazlarla onu uyandırıyor. Dünyevi musibet tokatları ile insan uyanmaz ise neuzibillah kabrin sıkması, onunla da arınma olmaz ise cehennemin havuzunda temizlenme oluyor. Onun için insanın aklını başına çabuk alması lazım. Hadis kitaplarında ahirette, birbirlerini dünyadayken aldatan insanların mücadelesini anlatılır. İnsanın şeytanla olan mücadelesini anlatır. Mesela aldanan, o gaflet ile hayatını ömrünü tüketen insan şeytana diyecek ki “Utanmadın mı? Sen ne için bizi aldattın? Allah’ın ibadetinden, taatinden Allah’ın yolundan niçin bizi saptırdın?” Şeytan onlara diyecek ki “Yahu Allah’tan korkun! Ben mi yaptım? Ben size ufak bir vesvese verdim; buna mukabil Rabbül Âlemin gözlerinize sokacak kadar emareler, deliller, işaretler gönderdi....